Vele ouders vinden hun kinderen fantastisch, maar zelf zijn ze soms uitgeput, zitten ze met hun handen in hun haar, voelen ze zich machteloos… Sommige ouders geven te kennen hoe ze gemanipuleerd (of zelfs getiranniseerd) worden door hun kinderen.
De kinderen zijn zeker geen doetjes. Dus het is een heuse klus voor de ouders om overeind te blijven. Toch denk ik dat hier juist de uitdaging in ligt voor ons als opvoeders: ouders, leerkrachten, hulpverleners… Door dit gedrag ervaren we de noodzaak om heel stevig bij onze eigen kern te komen.
Ik denk dat sommige ouders de neiging hebben om te denken: “Deze kinderen zijn van een nieuwe, bewuste generatie, dus zij weten wel wat het beste is voor hen”. Dit is maar waar tot op zekere hoogte. Ook deze kinderen worden overspoeld door de TV, door de media, door wat anderen zeggen. Ook voor hen is het belangrijk om onderscheid te leren maken tussen wat hun diepste innerlijk of hun gemakzucht zegt of tussen wat goed is voor henzelf en wat hen aangepraat wordt. Een kind zich laten ontplooien wil niet zeggen het maar laten doen. Het vraagt juist een zeer alerte waakzaamheid, een ondersteunende feedback en een stimulerende inspiratie.
Om dit te kunnen bieden is het belangrijk dat we zelf alert in het leven staan, dat we ons niet door het leven laten overspoelen, maar dat we duidelijk voelen wat goed voor ons is.
Zo vaak heb ik reeds moeten ondervinden dat ons zoontje het lastigste is als wij gestresseerd zijn. Kinderen zijn vaak een spiegel voor wat er in ons omgaat. Het heeft geen zin je kinderen te willen aanmanen als je zelf dingen nalaat. Dan word je doodmoe, dan raak je uitgeput. Alleen als je zelf stevig in je schoenen staat (en dat heb ik met scha en schande mogen ondervinden) kan je een veilige bedding zijn waarbinnen je kinderen zich kunnen ontplooien.
Hoe kan je stevig in je schoenen staan? Er is een Boeddhistisch gezegde “Zorg steeds voor dat je gaat slapen dat alle onenigheid is opgelost, want je zou wel eens niet meer kunnen wakker worden”. Dit gezegde geeft volgens mij goed weer hoe je in je kracht kan komen: wij hebben vaak de neiging om vele dingen te laten hangen of aanslepen, maar voel je iets, pak het aan, los het op, doe er iets mee. En natuurlijk, neem de tijd om te voelen, om stil te zijn, bij jezelf te komen. Je zal verschieten wat er allemaal in jezelf verscholen ligt, wat er ligt te wachten om te ontluiken. Iedere mens is een bron vol schatten. Durf in jezelf te geloven. Durf die rijkdom in jezelf toe te laten. Wees creatief. Laat zien wie je werkelijk bent.
Dat is inderdaad een heuse opgave. Maar je kinderen zullen er rustiger door worden, ze zullen meer respect voor jou krijgen en ze zullen je waarderen. Maar bovenal zal jij je beter voelen, je (zelf)vertrouwen zal groeien en het leven zal er des te mooier door worden.
